Zorluklar birikiyordu, yabancı parayla, dış borçla, eldekileri satıp savarak yaşanan “balonlu günlerin” sonunun geleceğini söyleyenler vardı.
Tarzan dinlemiyordu.
Şansına inanıyordu.
Tarzan, dünyadaki para bolluğunun hep böyle süreceğini sanıyor, sarmaşıkları yakalayıp ağaçtan ağaca sıçrıyor, “Aaaaaaa...” diye bağırarak nehirleri ve gölleri geçerek Jane’e (yani önce iş adamlarına ve sonra da yüzde 47 oy vermiş halka) kurtarıcımız gözüyle görünüyordu.
Tutunduğu sarmaşık koptu.
Tarzan, içinde vahşi bakışlı, aç ağızlı, azgın timsahların yüzdüğü gölün soğuk sularına doğru hızla alçalıyor. Fabrika sahipleri, iş adamları, sanayiciler, reel sektörün temsilcileri kriz canavarına esir düşmüş Jane oldular, Tarzan’a “yardım et” diye bağrışıyorlar.
Faizleri indir.
Tahvil geri alımı yap.
Bankaları güçlendir.
Eximbank’ı destekle.
Swap yap.
AB ve ABD merkez bankalarından “TL-euro-dolar değiş tokuş anlaşmaları” imzala gelecek dolar ve euro’yla özel sektörün borçlarını öde. Yabancı para cinsinden yurtdışı borçlanmaları, zorunlu karşılık kapsamından çıkart.
Jane’ler yalvarıyor.
Tarzan çaresiz.
Tarzan zor durumda.
Faizleri indiremiyor.
Hacizleri askıya alamıyor.
Bankalara nakit şırınga edemiyor. Tüm mevduata geçici güvence veremiyor. Reel sektörün kredilerini artıramıyor. Bankalara ek sermaye koyamıyor. IMF bozulacağı için altyapı yatırımlarını da hızlandıramıyor.
Tarzan’ın ülkesi farklı!
Tarzan’ın ülkesinin “parası döviz değil ve cari açığı çok çok yüksek” olduğu için Tarzan, Merkez Bankası’nın para arzını artırmasının, faizleri düşürmesinin enflasyonu yeniden hortlatacağını, devalüasyonu çıldırtabileceğini, durgunluğu iyice kemikleştirebileceğini düşünüyor.
Düşün Tarzan düşün!..
Jane’lerini düşün!
Sana güvenenleri...
Yüzde 47 oy verenleri...
Ve hatta vermeyenleri...
“Bu krizi ben çıkartmadım, kim çıkarttıysa o çözsün. Benim bu krizi çözmeye aklım da yetmez gücüm de yetmez” diyemeyeceğini düşün... Çünkü hiç kimse “bu bahaneyi kabul edip seni mazur görerek evet bizim Tarzanımız ne yapsın, krizi o çıkarmadı ki” bağışlayıcılığını göstermeyecek.
Hayatın gerçeği.
Jane’ler varsa...
Tarzan da var...
Tarzan kurtardığı, kurtarabildiği için Tarzan oluyor, herkes ona ancak kurtarabildiği zaman Tarzan gözüyle bakıyor.
Kurtaramazsa Jane’ler, hemen yeni Tarzan’lar bulup, ona “kurtarıcı” gözüyle bakarlar, yeni Tarzan’lara sarılırlar. Zayıfların ve çürüklerin öldüğü, güçlülerin ve sağlamların kaldığı süreç tamamlanıp küresel kriz bitince yeni Tarzan’lar, boy gösterir ve “bize eski Tarzan enkaz devretti yakınmasıyla” Jane’leri kucaklarlar.
Tarzan zor durumda.
Dün ona şans olan ve onu kurtarıcı Tarzan yapan zalim kriz, bugün Jane’i ondan koparıp Yeni Tarzan’ın kollarına atıyor.
Yani atabilir.
Düşün Tarzan düşün!
Krizi ben çıkarmadım.
Kim çıkardıysa o çözsün.
Diyemeyeceğini düşün!
