Tam iki yıl olmuş bu evime taşınalı. Ağustos’un son haftasında taşınmıştım ve işte yine Ağustos’un son haftasındayız.
İki yıldan sonra ardı ardına bir şeyler bozulmaya başladı. Kapının zil düğmesi yerinden çıktı, klimanın gideri tıkanıp komşunun evini su bastı, çekmecenin kulpu elimde kaldı ve son olarak da kombi ara ara çalışmamaya başladı.. Ara ara dediğim illa ki duş alırken elbette. Sıcak su, başım çılgınlar gibi köpüklüyken kesiliverdi... “Denizde yüzdüğünü farz et” diyerek kendimi kandırmaya çalıştım ama kulaç atmadan soğuk suda çimmek harbiden zor..
Demek istediğim şu: Demek ki evlerin dayanma süresi 2 yıl. Biliyorsunuz dayanıklı tüketim mallarının da garantisi 2 yıldır. Hatta arabaların da. Ve garantinin bittiği gün bozulmaları şarttır.
Ben bu evi gıcır gıcır yaptıktan sonra kiraya vermiş olsaydım ve kiracı 2 yıl sonra çıksaydı ve ben evi bu halde görseydim bayağı küfrederdim herhalde. Evi ne hale sokmuşlar diye... Meğer dikkatli kullanmak diye bir şey yokmuş. Dikkatli bakım diye bir şey varmış. Bozulanı tamir edeceksin, döküleni boyayacaksın...
Kesin kural şu: İki yılda bir İbrahim Ustalar ve Adem Ustalar evlere girecek! Onlarsız bir hayat düşünülmeyecek! Onlara verilen paralar zarar ziyan sayılmayacak! Köşe bucak elden geçecek! Başka türlü olmuyor.
(Sevgili ustalarım! Size daha önce bağırıp çağırdığım için kamu huzurunda özür dilerim.. Beni affedin ve eve dönün lütfen! Ocağınıza düştüm! Klimacı, tamir edeceğim diye dış cepheyi delik deşik etti iyi mi!!)
İki yıl mühim bir süre. Evler gibi ilişkiler de iki yıl sonra “dökülmeye” başlıyor. (Neydi? “Aşkın ömrü 2 buçuk yıl” mıydı?) Ne oluyor bilmiyorum ama benim için fiks süre iki yıl. Sonra bir şey harbiden ekşimeye başlıyor.
Gel gör ki ilişkilerin İbrahim ve Adem Ustaları yok. Var “ilişki tamircisi” diye bir şeyler ama bu sektör sadece ilişki terapistine yarıyor. Güzel para kazanıyorlar. Zira ev tamir “olmamak” için direnmez ama partnerler “direnir”. “Ben niye değişeyim, sen değiş” denir ve buyurun “çıkmaz sokak şenliklerine”.
Demek ki iki yıl bakımı diye bir şey olmalı. İki yılda bir güven tazeleme testleri olmalı. Eşe, müdüre, patrona, eve ve en çok da şehre! Vidalar, somunlar bir elden geçmeli. Her şeyin hesabı 2 yıla göre yapılmalı.
Offff... Eve gene çok fena dağılacak ve daha fenası: siz de tamir maceralarıma maruz kalacaksınız... Geçmiş olsun..
