Haberin Devamı
Rahmi Turan’ın pek sitemli, pek kırılgan, pek mağdur ve mağrur “Günümüzde Türk olmaz zor dostum” yazısı üzerine ben de kendi versiyonumu yazdım. Dünden devam ediyoruz... (Tırnak içindeki cümleler Rahmi Turan’a aittir)
“Türk olmak, teröristi öldürdüğün zaman hapse girip yargılanmak demektir.” Hayır Türk olmak terörist ile fakültede sınıfı arkadaşı olduğun için Aylin Duruoğlu gibi tutuklanıp 34 yılla yargılanmak demektir. Hayır Türk olmak Ferhat Gerçek’i vuran ve felç kalmasına neden olan polisin hâlâ tutuklanmamış olmasını protesto ederken gözaltına alınıp Engin Ceber gibi işkence ile ölmek demek. Türk olmak Şemdinli’de kitapçıya bomba atıp iki kişinin ölümüne neden olmak ve fakat “tanırım, iyi çocuktur” olup tutuksuz yargılanmaktır.
“Türk olmak, ulusuna söven bölücülere, hainlere ve işbirlikçilerine ses çıkarmamaktır.” Hayır Türk olmak karşı görüşte olan herkesi bölücü, hain ve işbirlikçisi ilan etmek, bu kişiler derhal yakalanıp asılmadıkları takdirde kendini fena hissetmek, bunalıma girmek ve “ses çıkarmadığını” sanmaktır. Sesiniz 50 yıldır, başka hiçbir sesi duyulmaz hale getirecek kadar gürdü halbuki. Merak etmeyin. Sadece çok sesliliğe geçtik. İlk etapta baş ağrısı yapabilir, sonra geçer.
“Türk olmak, yabancılara satılan yerlerde ırgat olarak çalışmaktır.” Irgatlık ne zamandan beri dolgun bir maaşı düzenli olarak almak, toplumda saygın bir konumda olmak, sosyal haklara sahip olmak demek? Bütün Fortis, ING, Demirdöküm, AFM, UN Ro-Ro, Eczacıbaşı İlaç, Ray Sigorta, Falım Sakız, Genel Sigorta, Doğan Burda Rizoli ve şimdi aklıma gelmeyen bir çok şirket çalışanı “ırgat”mıdır? Sahibi tamamen Türk bir şirkette çalışanlardan daha mı az haklara sahipler? Daha mı az maaş alıyorlar? Daha mı güvencesizler? SSK primleri mi yatmıyor? Günde 18 saat mı çalışıyorlar? Acılar içinde mi kıvranıyorlar? İtilip kakılıp horlanıyorlar mı? Peki ya Hürriyet, Axel Springer’e satılsaydı ne olacaktı?
“Türk olmak, haksızlığa ve açılımlar nedeniyle aşağılanmaya razı olmaktır”. 80 yıldır dilini konuşuyorsun, 80 yıldır oğluna kızına Ayşe, Mehmet, Zübeyde, Elif, Ebru, Berkecan, Hıyarcan istediğin ismi veriyorsun... 80 yıldır mahkemelerde kimse seni başka bir dilde konuşman için zorlamıyor. O dili bilmediğin için şahitliğin yok sayılmıyor. Kimse sana Türksün diye otomatikman terörist, otomatikman hırsız, otomatikman uğursuz muamelesi çekmiyor. Kimse senin ‘kuyruklu’ olduğu iddia etmedi. Kimse çocuklarınla oynamasın diye çocuğunu uyarmadı. Kimse “Türk diye bir şey yok, onlar dağ Yunan’ı, yerlere çok tükürdükleri için isimleri böyle” demedi. Kimse Türkçe şarkı söylemek istiyorum diyen sanatçını linç etmeye kalkmadı, sonra fotoşopla arkasına bir harita ekleyip “işte pis emelleri!” diye manşet yapmadı. Neren aşağılandı, neren uf oldu bir göstersene amca! On tane adam güle oynaya dağdan indi diye mi bunca tafra? Bu mudur? Yara bantı vereyim ister misin?
“Velhasıl, günümüzde Türk olmak çok zordur!” Ya evet! Hakikaten zor. Bayrağımızı balkonlarımızda, pencerelerimizde dilediğimiz gibi asıyoruz, Türklüğümüzle dilediğimiz kadar gurur duyuyoruz, her sabah çocuklarımız varlıklarını Türk varlığına armağan ediyor, her sabah “amiral” gazetesi
“Türkiye Türklerindir” sloganıyla çıkıyor. Türk olmanın bir zorluğu yok ama bu topraklarda yaşamak zor. Türkün en büyük düşmanı yine Türk zira... Durmadan yemekteyiz. Birbirimizi.
