İki ülke arasındaki sanat köprüsü

Banu Çarmıklı: Öncelikle “A Bridge Too Far” isimli serginden biraz bahsedebilir miyiz?

Ahmet Polat: Serginin ismi 1974 yılında Cornelius Ryan’ın yazdığı bir kitaptan geliyor. Bu kitabın daha sonra Gene Hackman ve Anthony Hopkins’in rol aldığı bir filmi de çekildi. Hikaye; İngilizler’in, Almanlar’ın kontrolünde olan Arnhem’deki bir köprüyü ele geçirmek için verdiği mücadeleyi ele alıyor. Çoğu eleştirmen bu filmin gerçeği yansıtmadığını yazmıştı. Bu nedenle filmin mutlaka izlenmesi gerektiğini düşünüyorum. Tarih, her zaman biraz kurgu ve onu yazan kişinin bakış açısını barındırır. Benim Türkiye’yle ilgili yaptığım işlerimi yansıtmak için bunun iyi bir açıklama olduğunu düşündüm.

Fotoğraflarında kültürel öğelerin ön plana çıktığını görüyoruz. Burada vermek istediğin duygu nedir?

Önceki işlerimde her zaman umutlu bir hassasiyet vardı. Bir şeyleri kritize ederken bunu çok bağıran bir yöntemle değil, daha ince ve ustaca yapmayı tercih ettim hep. Fakat bu kez duygusal yanımdan sıyrılarak, işlerimin daha çarpıcı olmasını istedim. Bu noktada özellikle fotoğrafların boyutu çok katkı sağladı. Birebir büyüklükteki işlerle karşı karşıya kaldığınızda fotoğraf sizi içine çekiyor. Bunun yarattığı etki, fotoğrafın önünden öylece geçip gitmenizi engelliyor. Tüm işlerimde bunu mümkün olduğunca hissettirmeye çalıştım.

Çalışmalarını hem Hollanda hem de Türkiye’de sürdürüyor olmanın fotoğraflarına etkisinden bahsedebilir miyiz?

Hem Hollanda’da hem Türkiye’de projelerimi, sürdürüyorum. Bu durumun en iyi yanı da mümkün olduğunda her iki ülkenin kültürel referanslarını, iyi yanlarıyla kendime katmak. Bu yüzden şanslı olduğumu düşünüyorum.

Zıtlıklar bir arada

İnsan odaklı işlerinde sosyal yapının da sorgulamasını yapıyorsun. Bu yapıyı ve gelişimi ele alırken en çok ilgini çeken şeyler ne oluyor?

Çok küçük yaşlardan beri insanlara karşı ilgiliyim. 20 yıllık bir Türkiye macerasından sonra özellikle ülkenin Avrupa ile olan ilişkisi ve zıtlıklarıyla alakalı söyleyecek sözüm olabileceğini düşünüyorum. Bu dönem Türkiye ve Avrupa ilişkilerindeki ilginç gelişmelere tanıklık ediyoruz. Bu gözlemlerimi mümkün olduğunca fotoğraflarımda yorumluyorum.