Hayatta tesadüf diye bir şey yok
.
Dört yıl aradan sonra ikinci romanı Kelebeğin Kaderi’yle okurlarıyla buluşan Başak Sayan tesadüflere inanmadığını söylüyor. Sayan içinde spirütüel notalar barındıran yeni kitabıyla, hayata karşı bakış açısını anlattı.
Melis Güvenç / mguvenc@gazetevatan.com
Fotoğraf: Barış ACARLI
Tesadüflere inanır mısınız?
Hayatım boyunca tesadüf ve kader kelimelerinin anlamını aradım. İlk gençlik yıllarıma yaşadıklarımın, başıma gelen her şeyin, neden böyle oluyor diye isyan ettiklerimin, gördüğüm tüm adaletsizliklerin tesadüfi bir şekilde olduğuna inanıyordum. Ancak yıllar geçtikçe farkındalıkla gözlemlediklerim ve yaşadığım bazı olaylar neticesinde aslında ilahi bir sistemin var olduğunu, yaşadığımız hiçbir şeyin tesadüfen ortaya çıkmadığını, her karşılaşmanın, iyi ya da kötü her olayın bizi aslında gitmemiz gereken noktaya götüren araçlar olduklarını anladım.
Yeni kitabınızı raflarda görmek nasıl bir heyecan?
İlk romanımda hissetmediğim türden bir heyecan yaşıyorum bu günlerde. Bu biraz da ilk romanımın çıktığı günlerdeki bakış açımdan kaynaklanıyor. “Harika bir roman yazdım, insanlar alıp okuyor, ağlıyor, kendisinden bir şeyler buluyor, ne güzel” diyordum. Yazarlığı henüz meslek olarak görmediğimden rahattım. Ancak aradan geçen dört yıldan sonra yazmanın artık benim mesleğim olduğunun bilinciyle daha heyecanlı ve endişeli bir dönemin içindeyim.
TEK İSTEĞİM YAZAR OLMAKTI
Kelebeğin Kaderi’nin hikayesi nasıl ortaya çıktı?
Yaşamımdaki iyi ya da kötü her olaya tesadüf gözüyle bakarken yaşadığım, şeylerin aslında beni bambaşka bir noktaya götürmek için olduğunu keşfetmem dönüm noktam oldu. Öyle akıl almaz ilahi bir kurguyla olaylar birbirine bağlanıyordu ki her seferinde hayretler içinde kaldım. Özellikle son dönem hayatımın pek çok alanında bunun izlerini görünce bu romanı yazmak da kaçınılmaz oldu. Kelebeğin Kaderi içinde spirütüel notalar barındıran bir roman. Bir grup arkadaşın hayatlarındaki türlü zorluklarla başa çıkmaya çalışırken ve görünenin aslında gördükleri gibi olmadığını keşfetmeleriyle başlarından geçenleri anlatıyor.
Kelebeğin Kaderi okuyucularınızda nasıl bir etki yaratsın istersiniz?
Bu romanı yazma motivasyonum keşfettiğim gerçeklere ışık tutmaktı. Okuyucularımın başlarına gelen şeylere başka bir noktadan bakmalarını, her şeyin birbiriyle nasıl bağlantılı olduğunu görmelerini, bunun neticesinde yaşadıkları en kötü olaylar karşısında bile içlerinde umudu kaybetmemelerini sağlayabilirsem ve onları üzen ya da kızdıran insanlara bakış açılarını değiştirebilirsem ne mutlu bana.
Oyunculuk yazarlık kariyerinizi nasıl şekillendirdi?
Daha çok küçük bir çocukken deli gibi kitap okur ve küçük öyküler yazardım. Hayattaki tek isteğim yazar olmaktı. Derken ortaokulda sinemayı keşfettim ve oyuncu olmak istedim. Ne şanslıyım ki hayatımda tutku duyduğum iki tane mesleğim var. Oyunculuk bana karakterin özüne girmek, o olmak için neler yapılması gerektiğini öğretti. İnsanları ve olayları bir kamera gibi gözlemleyebilmeyi. Yazmak ise oyunculuğuma başka bir derinlik kattı. Yani yaptığım işler birbirini besliyor. Hayattaki diğer tutkum ise okumak. Günlerce, haftalarca hiç durmadan okuyabilirim. Beni bu hayatta en çok mutlu eden şey bu. Ve bu eylem bir yazar olmanın ana kuralı. Eğer iyi bir okuyucu değilseniz iyi bir yazar olamazsınız.
Yazmak mı zor, oynamak mı?
Eğer insan hayatta tutkusunu yaşıyorsa yaptığı hiçbir iş zor değildir. Sette saatlerce beklemek, sabahlara kadar çalışmak, ezber yapmak, başka biri olmak bir çoklarına zor gelir. Ancak işinize aşıksanız sizin için zevk veren bir eylemdir. Yazmak da başkalarına kolay gelmez. Çünkü disiplin gerektirir. Bunlar başka biri için zor olabilir ama benim için hayatımdaki en büyük zevk.
YAPILAN HATALAR PLANIN BİR PARÇASI
İnsanların mutlu olmak için yaptıkları hatalar neler?
Her insanınki farklıdır. Üstelik hata diye bir şey de yoktur. Hayatta her şey bir nedenle olur ve seni bir noktaya götürmek için başına gelir. Dolayısıyla hata gözüyle baktığın şey aslında büyük plandaki küçük bir parçadan başka bir şey değildir.
Hayatta neleri yapıp, neleri yapmamak gerekiyormuş?
Bu hayatta öğrendiğim en önemli şey her şeyin bir nedeni olduğu, hiçbir şeyin tesadüfen gerçekleşmediği gerçeği. Ve karşıma çıkan insanların da tesadüfen çıkmadıkları... “Neden benim başıma geliyor” diye sorguladıklarım, “Neden sürekli aynı şeyler?” dediklerim hep bir nedenle oluyordu. Karşına çıkan her insan aslında hep aynı insan. Aynı maskeyi takan ancak farklı yüzlerle karşına çıkan kişinin gerçekte kim olduğunu anlayabilmek için ona yakından bakmak gerekiyor.
"Zihnim ve kalbim hikayelerle dolu. Yeni romanım için çalışmaya başladım bile. Şuan araştırma, okuma ve üretme dönemimdeyim."