Güvenlik Paketi meclisten geçerse dilerim aceleye getirildi diye pişman olmayız!
Çünkü tecrübelerle sabit ki pek az yasa seçim öncesi dönemlerin zaafları nedeniyle sakatlanmaktan kendini koruyabiliyor.
Öbürleri seçim ortamının baskılarından sakatlanıyor.
Son zamanlardaki etkiler ve telkinler, Güvenlik Paketi için iktidarı acele etmekten uzak durmaya özendiriyor.
Güvenlik Paketi, Çözüm Süreci’nin koruyucu kalkanı olacaksa, kritik bir genel seçime gidiyoruz; riskleri can yakıcı olabilir.
Halbuki 2015 Haziranı’ndaki genel seçimi uzun bir sükûnet dönemi izleyecektir.
Dört yıl seçimsiz yaşayacağız.
Tehlike taşıyan operasyonlar için sağlıklı kararlar verme şansı herhalde daha yüksek olacaktır.
Çözüm Süreci’ni sağ salim hedefine ulaştıracak çabalara önümüzdeki altı ay yeterli zaman değildir.
AKP iktidarı, HDP’ye muhalefet yapmak için Meclis’i adres gösteriyor.
Halbuki HDP’nin tasarladığı muhalefet stratejisi sokaktan vazgeçmeye pek niyetli görünmüyor.
Hükümet bu baskıyı, güvenlik gücünün etkisini arttıran yeni tedbir yasaları ile göğüslemeyi düşünürken HDP Eşbaşkanı Selahattin Demirtaş yöntemlerine açıklık getirmiştir:
“Hükümet toplumsal muhalefetten sokaktan çok korkuyor. Bu yasa için (Güvenlik Paketi) hem Meclis’te kıyameti koparacağız hem de sokakta mitinglerle engellemeye çalışacağız!”
Güvenlik Paketi ile polise ve savcılara verilen yetkiler, toplumsal barışın zarar görmesine sebep olabilir.
Demirtaş’ın kaygılarını önemsemek önleme çabalarına ortak olmak gerekir.
Güvenlik Paketi iğneli fıçı gibi;
Kurbanını kolay seçiyor ve ölçüsüz ceza kesiyor.
Makul şüphe, yüzü kapalıydı, elinde Molotof vardı, taş vardı bahaneleri, Türkiye’yi yine kastını aşan cürümler işlemiş bir zalimliğin sanık sandalyesine oturtabilir.
Önümüzdeki dönemin karmaşa potansiyelini azaltmak gerekiyor.
Seçim ortamında çözüm pazarlığı doğru bir gündem değildir!
Utanmak serbest
Eğitim Şûrası’ndaki “Osmanlıca Türkçesi” konusunu “Ortaçağ karanlığına dönüş” diye yorumlayanlar var ya...
AKP Parti Sözcüsü Beşir Atalay dün bunu diyenleri cehaletle suçladı, onlarla aynı tarihi paylaşmaktan utandığını söyledi.
Osmanlı Türkçesi diye bir şeyin olmadığını, bundan “Eski Türkçe”nin kastedildiğini sonunda öğrendik.
Yani Osmanlı Türkçesi dedikleri şey Eski Türkçe. Onun da sadece yazısı var.
Ve bu karmaşaya katılanlara utanmak serbesttir!
