Hükümet “torba yasa”lar üretmekten ve yeni reformlar paketlemekten başını kaldıramıyor.
Gündemde Çözüm Süreci takviminin son taslağı ile iç güvenlikle yargıdaki yeni düzenlemeleri içeren iki paket bulunuyor.
Düzenlemeler şu anda suçtan caydırıcı yaptırımlar gibi görünüyor.
Ama ezeli zaafımız yine önümüzü tıkayabilir. Yani aceleye getirmek ve itirazlara kulak vermemek.
Nitekim ana muhaefet daha birinci adımda düzenlemeleri Anayasa Mahkemesi’ne iptal ettirme hamlesi yapmıştır.
Polis ve adliyeyi ilgilendiren paketler için uzmanların ne düşündüklerini anlamak çok önemlidir.
Onlara bu ihtiyacı karşılamaları için gerekli zamanı tanımak yanlışları tekrarlamaktan bizi koruyacaktır.
Kazanılan zamanı Çözüm Süreci’ni harekete getirmek yolunda kullanmak da yerinde bir tercih olacaktır.
İç Güvenlik ve Yargı paketleri aynı zamanda Çözüm Süreci’nin kör topal ilerlemesindeki kaynak sorun oluşturuyor.
Başbakan Yardımcısı Numan Kurtulmuş’un süreç için “Seçime kadar biter” demesi, zor bir hedef gibi duruyor.
Çünkü sürecin daha önce seçim ortamını iktidar partisi yararına etkilemek amacı ile kullanılması güvensizlik doğurmuştur.
Kobani protestolarının aşırılığında terör örgütünün kendini kandırılmış hissetmesinin yansımaları da okunmaktadır.
Numan Kurtulmuş, çözüme giden yolun seçime kadar, yani 6-7 ayda aşılacağını düşünüyor.
Bu konuda samimi bir gayretin sergilenmesi gerekiyor. Esrarengiz suskunluk siyasetinin son kullanma tarihi dolmuştur.
Artık çözümü Meclis’le ve toplumla açık açık paylaşma zamanı gelmiştir hatta geçiyor!
Ayar kaçmadı mı?
Açıklanan son istihdam istatistikleri kaygı verici.
Mevsim etkilerinden arındırılmış işsizlik oranının yüzde 10’u geçtiği (Yüzde 10.4) açıklandı.
Genç işsizler oranının yüzde 18.2’ye çıkması, iktidarı cesur kararlar almaya mecbur eder umarız.
Devlet olarak yaptığımız bağışlar ve harcamalar, zengin değil akıl fukarası bir yönetim altında yaşadığımız şüphesini doğurabilir.
İşsizliği ölçerken Türkiye’ye sığınan Suriyelileri hesap dışı bırakmamak lâzım. Harcanan milyar dolarları hatırlayınca tablo daha da karamsar olacaktır.
İktidar devletin, milletin parası ile hayır yaptığını düşünmesin.
Mültecilere harcanan paralarda işsiz vatandaşlaımızın hakkı var, unutulmasın!
