Yeryüzündeki melekler; Koruyucu Aileler

Sebep; ona dört dörtlük yetebilme, ihtiyaçlarını tam karşılığıyla verebilme, hayata özenle hazırlayabilme isteği ve zorundalık hissi... Malum ya! Eğitim ekonomisi... Ama bazen de tüm bunları dert etmeyip “bir kardeşi olmalı” diyorum içten içe; kendimden pay biçiyorum...
Zira kardeşlik çok başka... Bir tamamlanma hali... Eksik parçaların bir araya gelerek hayata karşı güç kazanma hali... Bir dayanışma hali... Yalnız kalmama hali... Ebeveynlerin, onarları birbirine emanet etme hali... Bunun gibi pek çok yaşamsal hal işte... Çoğu kişice yaşanmıştır ve biliniyordur bu haller.

Kendi çevreme baktığımda bizim kuşak şanslıymış; eskilerin şansını saymıyorum bile; altı, yedi, sekiz, on kardeşlik hali... Bizim kuşağın ablası ya da ağabeyi olurdu; iki ya da en fazla üç kardeşlik hali yaşanırdı. Şimdilerde ise çocuklar hep “bir” sayılıyor. Çünkü hayat yorucu, boğucu, tüketici... Tek çocuklu ailelerin sayısı o kadar fazla ki -ne derseniz deyin- anlaşılabilir insani kaygılar “bir”e indirmiş çocuk sayısını. Geçmişin kalabalık ailelerinde sanki bu kaygılar hiç olmamış gibi...
Sayın Başbakanın üç çocuk tavsiyesine uyan var mıdır bilemem ama, yazının başından beri yaşam ve kardeşlik halleri ile ilişkilendirerek gelmek istediğim konu “koruyucu ailelik” kavramıydı; bence onların her biri yeryüzündeki bir melek... İçlerindeki o müthiş insaniyet duygusu tüm hallerinden algılanabiliyor. Etrafta var olduklarını bilmek inanılmaz bir ferahlık veriyor; ve onların varlığı, içimdeki “koruyucu aile olma” fikrini körüklüyor. Bir çocuğu oğlum gibi bağrıma basma hayali beni rahatlatıyor. Ve miniğim için bir tamamlanma hali görebileceğim günleri hayal ediyorum arasıra; birbirlerinin eksik parçaları olup bütünleştikleri günleri...
“Koruyucu Ailelik” üzerine güncel bilgileri, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı yönetim ve denetimindeki www.koruyucuaile.gov.tr adresinden öğrenebiliyorsunuz. Okuyun, bilgilenin; hatta “Koruyucu Aile” olun derim...