Ocak ayının sonuna gelirken merakla beklediğim iki albüm birden yayınlandı The XX’in I See You albümü ve Bonobo’nun Migration’ı... Öncelikle The XX ile başlayalım. İlk teklisi On Hold ile büyük bir heyecan yaşamıştık. Beş yıl aradan sonra minimal ve karanlık sularda gezen müzikleri nasıl evrilmişti merak içindeydik. I See You’nun açılış şarkısı Dangerous, eski The XX’ten eser kalmadığını bağıra çağıra ilan ediyor. Alternatif köklerine sadık kalan grup, gemiye artık pop ve grubun yükselen elektronik yıldızı Jamie xx’den çok fazla parça eklemiş gibi... Jamie xx’e solo projeler yapmak muazzam yaramış ve prodüktörlüğünü yaptığı bu albümle de grubun bel kemiği olduğunu bir kez daha kanıtlamış.
The XX’in son albümü özü olarak beni sarsmadı... Yeni dünya müziğinin en abartısız ve en doğal halini sunarken neden U dönüşü yapmışlar merak içindeyim. İlk albümlerinde yer alan Night Time şarkısını ilk dinlediğim anı düşünüyorum da bu albümde aynı vuruculağa sahip hiçbir şarkıya denk gelmemek hayal kırıklığı yaşattı. Ama müzikal olarak ayakları artık yere sağlam basan, ilk albümdeki gibi yenilikten asla kaçınmayan bir sound ile bizimle beraberler. Karanlıktan aydınlığa çıkmış gibi müzikleri, albüm kapağından da anlayacağınız gibi... Daha önce The XX ile yaptığım bir röportajda şöyle demişlerdi; “Aslında bütün şarkılarımız grup üyelerinin yaşadığı gerçek hayat deneyimlerinden yola çıkarak yazılıyor. Yani kısacası tüm ilhamımız aslında kendi hayatımız.” Anladığım The XX üyelerinin her biri artık hayata daha umut ve sevgi dolu bakıyor. Say Something Loving, Dangerous ve Hold On albümün dikkat çeken yapıtları arasında.
Göç üzerine bir hikaye
Bonobo’nun Migration albümüne gelirsek eğer Simon Green, tüm müzikal olgunluğunu ustaca bu albüme yansıtmış. Öncelikle konuk sanatçıları bir sıralayalım; Rhye, Nicole Miglis, Innov Gnawa ve Nick Murphy (Chet Faker). Albüm, katmanlı bir kompozisyon yaratmış gibi... Downtempo elektronik müziğin her zaman ruha iyi geldiğini düşünenlerdenim. Migration albümünü kulağıma taktığım an dünyanın başka bir köşesine ışınlanmış gibiydim. Hatta sanatçı yaptığı bir röportajda bu hissi şöyle anlatıyor, “Londra’da yaşarken, gece uçuşları alıp Kanada’nın Kuzey Bölgesi’nden uçup Tundra’nın ortasında küçük yerleşim yerleri bulunduğunu gösteren uçak haritasına bakıyordum. İnsanlar orada ne yapıyor olursa olsunlar dışarıda olduklarını görmek her zaman büyüleyiciydi. Migration albümündeki birçok şarkı da bu düşlerden ortaya çıktı.” Zaten albümünü de göç kavramının üstüne oturtuyor.
Bonobo ayrıca bu albümde dinleyicisine saf kan bir elektronik müzik bize sunmuyor, vokaller, canlı çalınan enstrümanlar ile bu müziğin aslında onlarca şekle girebildiğini kanıtlıyor.
Albümün yıldız şarkıları ise Nick Murphy yani Chet Faker’ın vokal olarak yer aldığı No Reason... Dijital dünyanın melodileri ile hüzünlü bir dans şarkısı olarak parıldıyor. Ayrıca Surface, Grains gibi dans hitleri Bonobo’yu bu yıl herhangi bir festivalde yakalamak için bize ilham veren eserlerden... Senenin sonunda bile bu albümü dinleyeceğinizden emin olabilirsiniz...
