Çağdaş fotoğrafa yön veren sergi

Serginin hazırlık aşaması, beş yıl kadar yeraltındaki İstanbul kalıntılarının olağan ışıkta fotoğraflanmasıyla başladı. Eserlerin sahibi Erhun Şerbetçi, amacının bu dehlizleri fotoğraflamaktan çok mevcut özgün fotoğrafı ve imgeyi sanat alanında kullanmak olduğunu söylüyor: “Neredeyse yeraltındaki İstanbul’un topografik envanteri çıkarıldı. Bunların önemli bir kısmı fotoğraf olarak bile yayınlanmış değildi. Yeni bir yaratıya yol açmak istedim. Algının psikolojisine dayanarak, özgün kareyi korumak şartıyla basit simetri oyunları yaptım. Böylelikle başlangıçta hiç tanımadığı bir yeri görmesine rağmen, o simetri oyununun çektiği ziyaretçi, tüm fotoğrafları yalnızca ‘izleme’ şansına sahip oluyor. Benim yaptığım iş aslında bundan sonra başlıyor; her fotoğraf katman katman değişik kavramlar içeriyor.”

“Amacım tarih fotoğrafı çekmek değil”

Şerbetçi’nin izini sürdüğü çoğu yeraltı katmanları üstü örtük kalan, Bizans döneminden günümüze gelen yerler. Şerbetçi sıradan insanların bu imgeleri daha önceden görmesini olası bulmadığını ifade ediyor: “Amacım tarihi fotoğrafı çekmek değil. Bunları dijital veri olarak kabul ediyorum. Minimal değiştirmeyle dört ayrı kareden oluşan yeni bir işi ortaya koyuyorum. Bu zor bir sergi, algı mekanizmalarınızı zorlayacaktır.

Sergi açılışında konuşan Küratör Prof. Dr. Hasan Bülent Kahraman ise şunları söyledi: “Sanat tarihinin en önemli sorusu ve sorunu olan ‘görmek’ ve ‘görünen’ konuları Şerbetçi’nin resimlerinde bambaşka bir boyuta erişiyor. Şerbetçi, tarihin geride bıraktıklarını saptıyor, güncel ve tarihsel gerçekliğine bir iz düşürüyor. Bu iz, tarihin bize aktardıklarını bugünün bakış açısıyla somutlaşmış bir gerçeklik halinde sunmuyor. Bu fotoğraflar bakılanla görünenin farkını dile getiriyor. Bakılanın, görülenin, görünenin ‘açık’ ve berrak olduğunu, sanılanın değişkenliğini somutlaştırıyor.