Nisa Erkaya istanbul Üniversitesi Kimya Mühendisliği öğrencisi. 20 yaşında ama 13 yaşından beri türbanlı. Ortaokula giderken başını kapatmaya karar verdiğinde emekli babası hiç karışmamış fakat annesinin tepki büyük olmuş: 'Annem tesettüre uygun giyinen, ibadetinde olan bir insan. Bana da din eğitimimi o verdi. Orta ikiye giderken ben de başımı örtmek istedim. Tam ergenlik dönemiydi. 'Madem ki dinimiz kapanmamız gerektiğini söylüyor türban örtmeliyim' diye düşündüm. Ama ailem bana karşı çıktı. Türbanla okumanın zor olduğunu düşünüp, 'Başını örtme, ya türbanı ya da eğitimi tercih et' dediler. Ben ikisini de yapmak istediğimi söyledim."
Ama epey bir zor olmuş ikisini de yapmak, inancından taviz vermek istememiş başlarda. Türbanını sanki bir ayıpmış gibi okul kapısından girerken çıkarıp saklamak zoruna gitmiş. Fakat "insan her şeye alışıyor. Ben de alıştım zamanla. Tak, çıkar zor oldu ama..." diyor Nisa. Türbanlı olduğu 7 yıl boyunca yalnızca okulda zorluk yaşamış. Önce liseye giderken, sonra da üniversite kapısında türbanını açmış. "Liseye giderken başımı açınca çok üzülüyordum. Bu vatanın evladıysam neden kendi vatanımda özgürce davrammıyorum' diye soruyordum. Üniversitede ise bunun gereklilik olduğuna inandım. Kötü tabii ki yine de!"
Büşra Yıldız, 24 yaşında. 5 yıldır tesettüre uygun bir şekilde giyiniyor, başını örtüyor. Büşra, "Türbanlı olmak çok güzel bir duygu, ayrıcalıklı olduğumu hissediyorum. Çünkü Kuran'da yazan ve Müslümanlara farz olan tesettürü uyguluyorum. Bu beni mutlu ve güçlü kılıyor" diyor. Ancak sosyal hayatta türbanlı olmanın birçok zorluğu da beraberinde getirdiğini düşünüyor: "Türban yasağı olduğu için genellikle kamu kuruluşlarının kapısında kalıyorum, içeri almıyorlar. Çok merak ettiğim halde askeri müzeye giremedim, almadılar. Arkadaşımız evlendi, düğünü Orduevi'ndeydi, maalesef yine kapıdan geri çevrildim. Çok üzüldüm. Özgür bir ülkede yaşıyoruz ama başörtüsüne saygı gösterilmiyor. Ben üzülüyorum ama bu yasağı kaldırmayanlar benden daha çok üzülmeli."
