Ülkemizde fitillenen özgürlük arayışı bu yıla imzasını attı. İleriki yıllar, 2013’ün ruhunu nasıl taşıyacak ve tarihçiler bu yıl yaşadıklarımızı nasıl yazacak, onu bilemem ama ‘tarih’ bu yılı unutmayacak, buna eminim...
er ne kadar, yeni bir yıla girdiğimizde yepyeni bir dünya ile karşılaşmayacağımızı bilsek de yeni umutlarla ve kendimize verdiğimiz sözlerle yeni bir başlangıç yapmak istiyoruz. Bu yüzden de mutlaka dönüp bir geriye bakıyoruz. Belki de hayatın, yıllara bölünüp tasnif edilmesinin en iyi tarafı, yaşadıklarımıza derli toplu bir bakış fırsatı sunması. Kendi hayatıma baktığımda, geçtiğim yıl bolca çalışıp bolca gezdiğimi, başımı rahatça yastığa koyduğumu fark edip, şükrettim. Sonra ülkeme ve dünyaya bir göz attım. 2013 yılının hiç unutulmayacağını ve tarih sayfasında önemli bir yaprak olacağına eminim. Ülkemizde fitillenen, demokrasi ve özgürlük arayışı tüm dünya’da bu yıla imzasını attı. İleriki yıllar, 2013’ün ruhunu nasıl taşıyacak ve tarihçiler ilerde bu yıl yaşadıklarımızı nasıl yazacak, onu bilemem ama “tarih” bu yılı unutmayacak, buna eminim.
Kaybettiklerimiz...
İnsan içinde yaşarken değil de ardından baktığında , bir yıl içinde ne kadar çok şey yaşandığına, şaşırıp kalıyor. Hele ülkemizde! Sadece bir yıla kısaca göz attığınızda, sanki 10 yılın dökümü sanıyor insan... Hele kaybettiklerimizi peşi sıra sayınca... Dilerim, hayattayken sevdiklerimize değer vereceğimiz bir yıl olur 2014. Yıl içinde yazdığım başsağlığı notlarımdan, yaklaşık bir kronolojiyle sıraladığım, kaybettiğimiz sevilen ve tanınmış simaları bir solukta okumaya çalışın, bakın ne kadar yürek yakıyor. Şenay Yüzbaşıoğlu, Alev Sururi, Deprem Dede Ahmet Mete Işıkara, Prof. Dr. Toktamış Ateş, Ferdi Özbeğen, Mehmet Ali Birand, Tekin Akmansoy, Macide Tanır, Osman Gidişoğlu, Dinçer Çekmez, Metin Serezli, Müslüm Gürses, Günseli Başar, Şahin Gök, Burhan Apaydın, Yaşar Güner, İbrahim Yazıcı, Gül Yalaz, Nazmiye Demirel, Peride Celâl, Selçuk Yula, Tuncel Kurtiz, Turgut Özakman, Tomris Oğuzalp, Savaş Ay, Nejat Uygur, Zafer Önen, Adnan Şenses.
Elbette, 2013’ün vicdanı en çok yaralayan kayıpları “Gezi” olayları ve “Reyhanlı” terör saldırılarında yitirdiklerimizdir. Ne yazık ki ikisi de siyasetin, halkın canına mâl olan sonuçlarıdır. Unutulmaz... Unutturulamaz...
Dünya tarihinin 2013 sayfasına iki büyük felâket iz bıraktı ne yazık ki. Biri insan hatası, diğeri ve ne yazık ki en büyük olanı doğanın kararı: İspanya’daki büyük tren kazası ve Filipinler’i vuran Haiyan tayfunu. 79 kişinin ölümüne yol açan tren kazasının, makinistin cep telefonuyla konuşma sebebiyle dikkati dağıldığı için virajı alamaması yüzünden olduğu sanılıyor. Makinistin soruşturması devam ediyor. Ama böyle bir kazadan sorumlu olarak yaşamaya devam etmek zaten en büyük ceza olsa gerek. Filipinler Haiyan tayfununa gelince, hemen öncesinde 7.2 deprem yaşayan filipinler’de, gelmekte olan tayfun önceden tespit edildi, ân be ân uydu aracılığıyla tayfunun yaklaşmasını tüm dünya izledi. Pek çok tahliye edilen bölge oldu ama yine de kaderin önüne geçilemedi: Ölü sayısının 10 bine yaklaştığı sayılıyor. Bölgede yiyecek ve içme suyu sıkıntısı çekiliyor. Birleşmiş Milletler aracılığıyla, yardımlar devam ediyor ama yine de zararın bir ölçüde telâfi edilmesinin 3 yılı bulacağı bildiriliyor.
Devrimci Chavez ve Mandela’yı uğurladık
2013’te üç efsane dünya lideri de hayata veda etti. İngiltere’nin “Demir Lady“ lâkaplı eski başbakanı Margaret Thatcher, yaşama veda ettiğinde 88 yaşındaydı. Hugo Chavez ise 1998 yılından beri Venezuella’nın Devlet Başkanıydı. Amerika’ya kafa tutan bu devrimci lider, rahatsızlığı nedeniyle bu yıl 59 yaşında vefat ederek ülkesini ve tüm dünyadaki sevenlerini yasa boğdu. Ve 2013 yılına veda ederken, dünyanın en efsanevi liderlerinden birine de veda ettik: Nelson Mandela. 80 Devlet ve Hükümet Başkanı, 2 Kral ve pek çok veliahtın katıldığı cenaze töreniyle uğurlanan Mandela, Güney Afrika’nın ilk siyah avukatı olarak başlamıştı mücadelesine. Hayatı boyunca ırk ayrımcılığıyla mücadele eden Mandela, beyaz yönetim tarafından ömür boyu hapis cezasına çarptırılmış ve 27 yılını Fok Adası’nda hapis kalarak geçirmiştir. 71 yaşında serbest bırakıldıktan, hayatının sonuna kadar demokratik bir Güney Afrika için çalışmıştır. 1994 yılında Güney Afrika’nın ilk siyah devlet başkanı olan “Madiba” lâkaplı Mandela, ülkesinde “ulusun babası” olarak kabul ediliyor. Dünya’nın en sevilen liderlerinden, Nobel Barış Ödülü sahibi Mandela, vefat ettiğinde 95 yaşındaydı.
2013 yılının ise ardında en çok gözü yaşlı hayran bırakan kaybı ise “Hızlı ve Öfkeli“ filminin başrol oyuncusu Paul Walker oldu. Henüz 40 yaşında olan ünlü oyuncu, Los Angeles’te, Porsche marka arabanın yolcu koltuğunda, tıpkı onu üne kavuşturan ve yedincisini çekmekte olduğu filmi çağrıştırırcasına bir sonla, yaşama veda etti.
Ve gelelim 2014 hayallerine...
2014’e arafta yaşam mücadelesi vererek giren Michael Schumacher, yılın son günlerinde büyük üzüntü yarattı. Bu satırlarım baskıya girene kadar bekledik ama ne yazık ki şampiyondan henüz iyi bir haber alamadık.
Yeni yıla nasıl girersen öyle gidermiş: Ben, akşama kadar yazılarım için çalıştım, sonra kotumu geçirdim, saçıma iki fırça attım ve kızımla Bağdat Caddesi’ne gittim. En son 14 yaşında birlikte yeni yıla girdiğim arkadaşımın şimdi 14 yaşındaki kızı ile birlikte yeni yılı kutlamak tam bir nostalji rüzgârı estirdi bizim için. Tıpkı evimizde gibi rahat, süssüz püssüz, kendimizi kasmadan, en sevdiğimiz kafe olan Cafe Cadde‘de güzel yemekler ve eğlenceli müzikle, yaşları 10 ilâ 15 yaş arası 5 çocuk ve bir de onların arkadaşlarıyla girdik yeni yıla. Eh yeni yıla nasıl girersen öyle gidermiş mâdem, ben de gençlik aşısı yapmış oldum bu arada. Yeni yılda bazı çocukluklar yaparsam, kılıfını hazırlamış olmam da cabası. Yeni yılda... 2013’te epey gezmişim, bu yıl daha çok gezmek niyetindeyim. Kiraz çiçeği mevsimi Japonya’yı, trenle Sibirya’yı gezip, fotoğraf çekmek hayalim. Olur da çok param olursa, 2015’e girerken, Yeni Zelenda’dan başlayıp, saat farkına göre bir sürü ülkede, yeni yıla girmek bir başka hayalim. Ama ayağımı yorganıma göre uzattığım planlarım da var tabii; tığ öğrenmek, daha çok müzik dinlemek, bir de Karadeniz’i gezmek. Onun dışında, Allah gördüğümüzden ayırmasın, şükür...
