Genellikle, ara yıl tatilinde seyahate çıkmak için ilk hafta değerlendirilir. Açıkçası ben de eğer bir gezi planım varsa ilk haftayı seçiyorum. Okul yorgunu öğrenciler zaten ilk haftayı dinlenmeyle geçiriyorlar. Önümüzdeki hafta çalışma saatlerinde çok aşırıya kaçmadan biraz ders eksikliklerini tamamlaya yönelik çalışmalar yapıp, günün geri kalan zamanında arkadaşlarla buluşma, sinema-tiyatro ve çeşitli etkinliklerle birlikte yavaş yavaş "okul havasına girme" zamanı. Bu arada İstanbul'da olanlar için elbette pek çok etkinlik var.
Müze gezin, atölyelere katılın
İstanbul Modern: 7-12 yaş aralığındaki şahane sömestr programları var. İki grupta toplanan atölyelerde çocuklar çamurdan heykellerden, duvar resmine çok farklı içerikleri yapıyor. Günlük 100, haftalık 450 lira.
Sakıp Sabancı Müzesi: 6-12 yaş grubuna daha çok "dinlemek" üzerine yoğunlaşan etkinlikler dikkat çekiyor. Pedegoglar ve sanatçılarla yürütülen programlar günlük 85, haftalık 300 lira.
Anne-çocuk gezileri: Sacred7 Travel butik turizm şirketi. Ücretler çocuk ve büyükler, kişi başı 125 lira. 1 Şubat: İstanbul Muhafızları Saklı Sandık Gezisi, macera, gizem, eğlence ve tarihi birleştiriyor. 2 Şubat: Anne-çocuk Arkeoloji Müzesi-Yerbatan sarnıcı gezisi. 4 Şubat: Anne ve çocuklara özel Ayasofya-Topkapı Sarayı-Harem Gezisine katılabilirsiniz.
Mesele çocukların karnesi değil...
New York Üniversitesi Profesörü Selçuk Şirin'in, OECD-Ekonomik Kalkınma Örgütü- verilerinden yola çıkarak yaptığı analizler ışığında, Türkiye'nin 2016 karnesini sizinle paylaşmak istedim. Çocukların karnesine takmayın kafanızı, ikinci dönem düzelir asıl bu memleketin hali ne zaman düzelir.
Yaşam kalitesi en berbat ülke Türkiye. Dikkatinizi çekerim, en kötülerden biri ya da sonlarda değil, resmen sıralamadaki sonuncu ülke! Meksika filan bile değiliz yani. En fazla mülteci ağırlayan ülke Türkiye. Tabii mülteci almak insanlık görevi ama belli kuralları gözetmezsek hem bizim hem mülteciler için yıkım olur. Türkiye, her yıl daha çok bilgiden uzaklaşıyor. Ülkede güvensizlik gittikçe artıyor. Türkiye'de gençler, eleştirel düşünce becerisine sahip değil. Ne yazık ki, ekonomik kalkınma için "biat" kültüründen uzak, kendi düşüncesini savunabilen bir nesil gerektiği ön görülüyor. Türkiye'de itiraz edebilen kısaca eleştirel düşünebilen gençliğin oranı sadece yüzde 2.2, bizden çok daha katı bir hiyerarşik gelenekten gelen Güney Kore'de bu gün bu oran yüzde 28. Ödev ve başarı zıtlığı en yüksek ülke yine Türkiye. Yani bizim çocuklar herkesten çok çalışıp gene de eğitimde en başarısızlar arasında yer alıyorlar.
