‘Bacaklarım gitti ama devrim yaptım’
19 yaşında zorla evlendirilmekten kurtulmak için intihara kalkışan ve felç kalan Ebru Akıcı, hayata basketbolla tutundu. Mardin’in tek kadın engelli basketbol sporcusu olan Akıcı, erkekler takımında...
Mardin’de tekerlekli sandalye basketbol oyuncusu Ebru Akıcı sosyal medyadan spor sandalyesi için destek istedi. Akıcı’nın sponsor çağrısına binlerce kişiden destek geldi. Birçok sanatçı engelli sporcuya destek olmak için hazır olduğunu söyledi. Kısa sürede sosyal medyada gündem olan sporcunun hayat hikayesi ise herkesi şaşırttı. Akıcı’nın 19 yaşında zorla evlendirileceği için intihara kalkıştığı ve felç kaldığı öğrenildi.
‘İntihar etmeyi denedim’
Şuanda Mardin Kızıltepe Engelliler Gücü Basketbol Takımı’nda oynayan Akıcı yaşadıklarını şöyle anlattı: Ben Diyarbakırlıyım. Orada bir erkek biriyle evlenmek isterse kadının söz hakkı yoktur. Benim için de önceden belirlenen bir kader vardı ama başkasının hayatımı yazmasına izin vermedim. 16 yaşındayken okuldan alındım. 19 yaşındayken aşiret toplandı ve evlilik kararı verdi. Böyle bir şey beklemiyordum çünkü babam çağdaş bir insandı ve evlendirmeyeceğini söylüyordu ama aşiret baskısına yenik düşmüştü. Kurtuluşum olmadığını gördüm ve hayatıma son vermeyi istedim. Evdeki bir silahı alarak düşünmeden sıktım.
‘Akraba evliliği bitti’
Gözümü açtığımda hastanedeydim. O zaman felç kaldığımı bilmiyordum ve bana fizik tedaviyle ayağa kalkacağım söyleniyordu. 2004 yılında ise GATA’ya gittim. Orada omuriliğimin parçalandığı ve felç kaldığım söylendi. Bundan sonra ayağa kalkamayacağım derken orada basketbolla tanıştım ama Diyarbakır’a dönmemiz gerektiği için babam kalmama izin vermedi. İntihar doğru bir çözüm değildi, ayaklarımı kaybettim ama benim yaptığım, aşirette akraba evliliğinin son bulmasına neden oldu.
‘Takımdaki tek kadınım’
“2014 yılında ise Kızıltepe Engelliler Gücü Basketbol Takımı’nda oynayan bir arkadaşım basketbola olan ilgimden dolayı beni takıma çağırdı. Babam ilk başlarda, ‘O kadar erkeğin içinde ne yapacaksın’ diyerek karşı çıktı ama dinlemedim. Şuanda Mardin’in engelli tek kadın sporcusuyum. A Milli Takım Seçme Kampı’na çağırıldım. Şuanda tüm çabam takıma kabul edilmek. Türkiye beni sosyal medyadan yaptığım sponsor desteği çağrımla tanıdı. Ben iki senedir burada emanet sandalyeyle oynuyorum. Federasyon yetersiz kalıyor. Biz de sponsorlarla destek bulmaya çalışıyoruz. Eski ve kendimize uygun olmayan sandalyelerle oynuyoruz. Umarım diğer engelli sporcular içinde bir kapı açabiliriz.”
